
950,000 تومان
در این سمینار روش های موجود کنترل ریزشبکه های هیبریدی مورد مطالعه قرار گرفته اند. در این سمینار ابتدا ساختار ریزشبکه به صورت جز به جز بررسی شده است و مزایا و معایب ریزشبکه توضیح داده شده اند. در فصل دوم کلیه روش های موجود برای کنترل ریزشبکه ها دسته بندی شده و بصورت کامل همراه با دیاگرام و روابط ریاضی تشریح شده اند. در فصل سوم از آنجایی که واحدهای انرژی تجدیدپذیر کیفیت توان بالایی ارائه نمی دهند قابلیت اطمینان و کیفیت توان ریزشبکه ها مورد بررسی قرار گرفته اند و راه حل های کنترلی برای بهبود این پارامترها ارائه شده است.
مباحثی که در این سمینار مورد بحث قرار گرفته شده اند در ادامه امده اند.
فصل اول: معرفی ریزشبکه
فصل دوم: روش های کنترل ریزشبکه
فصل سوم: اثر یکپارچهسازی DGها بر کیفیت توان و قابلیت اطمینان
در ادامه قسمتی از مسائل بحث شده در این سمینار آمده است.
کنترل اولیه ریزشبکه (Primary control)
هدف این سطح کنترل، تنظیم فرکانس و دامنه ولتاژ مرجع برای تغذیه حلقه های کنترل ولتاژ و جریان داخلی و کاهش جریان های چرخشی است. کنترل اولیه باید پاسخ سریعی به هرگونه تغییر در عرضه و تقاضا داشته باشد (کمتر از چند میلی ثانیه). همانطورکه قبلا ذکر شد، مبدل های توان در ریزشبکه به دو دسته grid-forming و grid following تقسیم می شوند که هر کدام دارای چندین روش کنترل هستند. شکل ۲-۱ روش های کنترل اولیه در ریزشبکه را با توجه به دسته بندی مبدل های توان نشان می دهد. روش های کنترل اولیه در حالتی که مبدل توان از نوع grid-forming است، خود به دو دسته با و بدون لینک مخابراتی تقسیم می شود.
استراتژی های کنترل grid-forming براساس کنترل ولتاژ و در مود جزیره ای ریزشبکه هستند و حداقل یکی از مبدل های توان برای ارائه ولتاژ مرجع به مبدل های دیگر باید در این مود عمل کند. وجود لینک مخابراتی در ریزشبکه هزینه سرمایه گذاری را افزایش می دهد و همچنین خطوط مخابراتی برای فواصل دور آسیب پذیر هستند که قابلیت اطمینان و انعطاف پذیری سیستم را کاهش می دهند. اما در مقابل تقسیم بار و تنظیم ولتاژ در این روش نسبت به حالت بدون لینک مخابراتی بسیار دقیق است. در ادامه به معرفی روش های کنترلی مبتنی بر grid-forming می پردازیم و سپس سه روش کنترلی مربوط به مبدل های grid-following مورد بررسی قرار می گیرند.
در ادامه روش کنترل افت در میکروگرید های AC و DC بررسی می شود و با توجه به اینکه سطوح کنترل ثانویه و ثالثیه با زیرساخت مخابراتی پیاده سازی می شوند، این روش ها با درنظر گرفتن جریان خروجی اینورترها برای ریزشبکه های AC مطالعه می شوند.
کنترل ریزشبکه به روش توزیع شده
اساس این روش کنترل، تقسیم عمل کنترل بین کنترل کننده مرکزی و کنترل کننده های محلی است. کنترل کننده مرکزی وظیفه تعقیب مناسب ولتاژ مرجع است. این کنترل کننده دارای طبیعتی فرکانس پایین است که مولفه های فرکانس پایین ولتاژ بار را با ولتاژ مرجع کنترل (مقایسه) می کند و مرجع جریان فرکانس پایین که پهنای باند نسبتا کمی دارد و می تواند توسط یک لینک مخابراتی با پهنای باند پایین ارسال شود را برای مبدل ها تعیین می کند. در واقع فقط بخش فرکانس پایین سیکنال انتقالی از کنترل کننده مرکزی به واحدهای محلی که دارای پهنای باند پایینی است از لینک مخابراتی عبور می کند.
بنابراین، یک لینک مخابراتی با پهنای باند پایین برای توزیع سیگنال های کنترلی به هر کدام از واحدها مورد نیاز است. کنترل کننده های محلی نیز وظیفه حذف اغتشاشات فرکانس بالا مانند حذف هارمونیک ها بدون استفاده از لینک مخابراتی. این کنترل کننده ها همانطور که در بلوک دیاگرام شکل زیر مشاهده می شود، مولفه ای فرکانس بالای ولتاژ بار را با یک سطح صفر مقایسه می کنند. ورودی کنترل کننده های جریان از سه قسمت تشکیل شده است. اولین بخش شامل مرجع جریان فرکانس پایین از طرف کنترل کننده مرکزی بر ای تقسیم توان و تنظیم ولتاژ براساس فرکانس اصلی است. دومین ورودی کنترل کننده های جریان، خروجی کنترل کننده های ولتاژ محلی است که جریان خروجی اینورترها را را تعیین می کند و باعث بهتر شدن کیفیت توان می شود. سومین ورودی نیز مولفه فرکانس بالای اندازه گیری شده جریان خروجی است. در نتیجه، تنظیم ولتاژ و تقسیم توان بصورت مرکزی کنترل می شوند. مزیت اصلی این روش این است که برای تقسیم توان بین واحدها به یک لینک مخابراتی با پهنای باند پایین نیاز دارد. روش کنترل توزیع شده نوعی از روش Master/slave است. یک بلوک کنترل مرکزی مرجع ولتاژ را کنترل می کند و بر جریان خروجی واحدهای اثر می گذارد. در نهایت دامنه ولتاژ، فرکانس و تقسیم توان بصورت مرکزی کنترل می شوند. بنابراین، کنترل توزیع شده فقط به شبکه مخابراتی با پهنای باند پایین نیاز دارد.