علارغم مزایای زیاد سیستم‌های قدرت مرسوم، مزایای اقتصادی، محیطی و فنی زیر منجر توسعه و یکپارچه‌سازی سیستم‌های DG شده است.

• به دلیل رشد سریع بار، نیاز به تولید انرژی مرسوم باعث کاهش ذخایر سوخت‌های فسیلی می‌شود. بنابراین، بسیاری از کشورها به دنبال منابع تولید انرژی تجدیدپذیری هستند که جایگزین واحدهای تولید مرسوم شوند.
• کاهش آلودگی‌های محیطی و گرم شدن کرة زمین فاکتورهای کلیدی برای استفاده از منابع تجدیدپذیر هستند. براساس پروتکل کایوتو، اتحادیه اروپا، انگلستان و بسیاری از کشورهای دیگر قطع تولید گازهای گلخانه‌ای را به دلیل تغییر شرایط آب و هوایی و گرم شدن زمین دستور کار خود قرار داده‌اند.
• DGها امکان تولید چندگانه مانند CHP[1] (تولید همزمان برق و حرارت) را در نیروگاه‌ها بهتر فراهم می‌کنند. این عمل باعث افزایش راندمان و کاهش آلودگی‌های محیطی می‌شود.
• به دلیل چگالی انرژی کمتر و وابستگی به شرایط جغرافیایی منطقه، بطور کلی واحدهای تولید تجدیدپذیر واحدهای مدولار با ظرفیت پایینی هستند. این واحدها از نظر جغرافیایی جایابی می‌شوند و معمولا در نزدیکی بارها قرار می‌گیرند که این عمل به توجیه فنی و اقتصادی نیاز دارد. بعنوان مثال، از آنجایی که انتقال آب گرم به فواصل دور اقتصادی نیست، بنابراین واحدهای CHP باید در نزدیکی بارهای گرمایشی قرار بگیرند.
• بهره‌برداری مستقل و متصل به شبکه واحدهای تولید توزیع شده به تقویت تولید و بهبود کیفیت توان و قابلیت اطمینان مصرف کننده کمک می‌کند. علاوه براین، نگرانی‌های محیطی و درسترسی به سیستم توزیع فرصت بیشتری برای یکپارچه‌سازی DG ها ارائه می‌دهند.

سیستم‌های توزیع الکتریکی مدرن متشکل از مجموعه‌ای از بخشها و نقاط تغذیه متعدد هستند. تعامل آنها با شبکه بالادست باعث تغییرات زمانی در مشخصه‌های توان عرضه شده به مصرف‌کنندگان می‌شود. معمولاً این تغییرات به فرم تغییرات کوتاه مدت تا تغییرات طولانی قطعی یا مشخصه‌های ولتاژ یا فرکانس غیرعادی در سیستم هستند. کیفیت توان منبع تغذیه به این تغییرات بستگی دارد، درحالیکه قابلیت اطمینان به فرکانس وقفه‌ها و قطعی‌ها بستگی دارد. به دلیل استفاده گسترده از تجهیزات الکتریکی و الکترونیکی حساس در بخش‌های تجاری و صنعتی، کیفیت توان و قابلیت اطمینان مسائل مهمی هستند که باید مورد توجه قرار بگیرند. تولید توزیع شده و یکپارچه‌سازی منابع انرژی تجدیدپذیردر فرم ریزشبکه‌ها می‌تواند برای بهبود کیفیت توان و قابلیت اطمینان استفاده شود. قابلیت‌هایی که توسط DGها و ریزشبکه‌ها ارائه می‌شوند عبارتند از:

• استفاده از سیستم های ترکیبی برق و حرارت به افزایش راندمان کلی سیستم کمک می کند.
• تولید توان محلی توسط منابع انرژی تجدیدپذیر یا غیرمرسوم شبیه انرژی باد، خورشید و بیوماس از نظر اقتصادی برای مصرف‌کنندگانی که از شبکه سراسری دور هستند، اقتصادی‌تر است.
• ژنراتورهای توزیع شده می‌توانند برای کاهش تقاضای شبکه محلی در ساعات پیک استفاده شوند. این کاربرد را که با عنوان پیک‌سایی[۲] می‌شناسیم، با کاهش تقاضای پیک هم به کاهش هزینه مصرف کننده کمک می‌کند و هم به افزایش ظرفیت سیستم بالادست برای انتقال انرژی به دیگر مصرف‌کنندگان کمک می‌کند.
• قابلیت بهره‌برداری مستقل از شبکه واحدهای تولید توزیع شده این امکان را به آنها می‌دهد که در مواقع قطعی طولانی مدت یا خطا در شبکه بالادست، توان مورد نیاز بارهای اولویت‌دار را تأمین کنند. انتقال از مود متصل به شبکه به مود مستقل با استفاده از کنترل‌کننده‌های هوشمند می‌تواند با کمترین گذراها انجام شود بطوریکه کمترین اغتشاش به بارهای حساس وارد شود.
• ژنراتورهای توزیع شده می‌تواند توان های با کیفیت بالایی بر حسب ولتاژ و فرکانس از طریق واسط‌های الکترونیک قدرت پیشرفتة‌شان ارائه دهند. این باعث شده که آنها برای تأمین توان بارهای خیلی حساس مناسب باشند و در نتیجه نیاز به سیستم‌های بدون وقفه در محل مصرف کننده از بین می‌رود.

بنابراین، سیستم‌های DG می‌توانند بطور بالقوه برای بهبود کیفیت توان و قابلیت اطمینان سیستم‌های توزیع استفاده شوند.