روند تکنولوژی توربین­های بادی در جهان و ایران از نظر تاریخی تغییرات زیادی داشته است. در اواخر قرن ۱۹ میلادی اولین آسیاب بادی برای تولید برق طراحی گردید. این آسیاب بادی در سال ۱۸۸۸ میلادی در کلیولند اوهایو توسط Charles F. Brush ساخته شد. روتورهای این آسیاب بادی به قطر ۱۷ متر بود. این آسیاب بادی گیربکسی با نسبت ۵۰:۱ و ژنراتور جریان مستقیم با rpm500 داشته است. میزان برق تولیدی این آسیاب بادی ۱۲ کیلوواتی با روتور ۱۷ متری در مقابل توربین­های بادی مدرن با روتور ۱۷ متری و ظرفیت ۷۰ تا ۱۰۰ کیلوواتی بسیار ناچیز می­باشد. از این زمان بود که نام توربین­های بادی جایگزین آسیاب­های بادی شدند. در سال ۱۸۹۱ میلادی فردی دانمارکی اولین سیستم بادی با پره های آیرو­دینامیکی را طراحی نمود. با پایان جنگ جهانی دوم استفاده از سیستم­های بادی ۲۵ کیلوواتی در سرتاسر دانمارک رواج پیدا کرد.

اولین توربین­های بادی کوچک برای تولید برق جریان مستقیم مورد استفاده قرار می­گرفتند. این توربین­ها توسط دو شرکت Parris-Dunn و Jacobs Wind-electric برای استفاده در مناطق روستایی ساخته می­شدند. کاربرد اولیه این سیستم­ها برای روشنائی مزارع و شارژ باتری­ها برای استفاده در رادیو به کار می­رفته است. در سال ۱۹۲۲ توربین­های محور عمودی savonius توسط مهندس فنلاندی اختراع گردید. این توربین­ها با نیروی درگ کار می­کردند و راندمان­های آنها پایین بوده­است. در سال ۱۹۲۷ میلادی توربین­های محور عمودی Darrieus طراحی گردید. در این توربین­ها از نیروی لیفت به جای درگ استفاده می­گردید و دو یا سه پره آیرودینامیکی به محور مرکزی متصل می­شده است. توربین­های بادی با ظرفیت بیشتر برای اولین بار در سال ۱۹۳۱ در روسیه توسعه یافتند. پس از آن نیروگاه­های بادی در آمریکا، فرانسه، آلمان و انگلستان در طول سال­های ۱۹۳۵ تا ۱۹۷۰ با توربین­های بادی در مقیاس بزرگ راه­اندازی شدند.

در سال ۱۹۳۱ توربین­های بادی Darrieus معروف به egg beate توسط مهندسی فرانسوی اختراع گردید. بزرگترین توربین بادی به ظرفیت ۱٫۲۵ MW در سال ۱۹۴۱ در ورمونت نصب گردید، و اما توربین­های مدرن امروزی بیشتر از نوع محور افقی و با سه پره می­باشند. پره­های این توربین­ها بسیار شبیه به بال هواپیما طراحی گردیده و از نیروی لیفت استفاده می­کنند. میزان برقتولیدی آنها به ظرفیت توربین و محل قرار­گیری آن مربوط می­باشد. اکثر ظرفیت توربین­های تجاری بین ۱ تا ۲٫۵ MW می­باشند. با توجه به شرایط وزش باد و میزان برق مصرفی خانوارها توربین­های ۱ مگاواتی برق مورد نیاز تقریبا ۵۰۰ خانه را تامین می­کنند.در شکل۱ کل ظرفیت بادی نصب شده به طور سالانه در جهان بین سال­های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۲ را نمایش می­دهد.

در شکل ۲ رشد چشمگیر مجموع کل ظرفیت بادی نصب شده در جهان بین سال­های ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۲ را نمایش می­دهد.

در طی پیش­بینی اعلام شده توسط شورای جهانی بادی، مجموع کل ظرفیت بادی نصب شده در جهان حدود۵۳۶ گیگاوات برای سال ۲۰۱۷ پیش­بینی شده است. در این میان طبق آمار اعلام شده توسط GWEC سهم کل ظرفیت نصب شده در کشور ایران تا پایان سال ۲۰۱۲ در حدود ۹۱ مگاوات می­باشد که متاسفانه تقریبا سه صدم درصد به نسبت کل ظرفیت نصب شده جهانی می­باشد. در ایران نصب توربین­های بادی از سال ۱۳۷۳ در سایت نیروگاهی منجیل آغاز گردید. سازمان انرژی­های نو ایران میزان MW9/104 مجموع ظرفیت نصب شده در ایران تا پایان سال ۹۱ را اعلام کرده است که اغلب سهم آن مربوط به سایت­های نیروگاهی منجیل و بینالود می­باشد. در بین توربین­های بادی نصب شده در کشور تا پایان سال ۹۱، حدود ۷۸% آن-ها از نوع توربین­های ۶۶۰ کیلوواتی می­باشد، از طرف دیگر طبق اعلام سازمان انرژی­های نو ایران، تعداد زیادی از پروژه­های انجام شده و در دست انجام مربوط به توربین­های ۶۶۰ کیلوواتی می­باشد. باتوجه به رشد چشمگیر جهانی تولید انرژی الکتریکی از طریق انرژی باد، و همچنین سیاست کلان کشور ایران در چشم انداز برنامه های آتی در افزایش و توسعه صنعت بادی کشور، مطالعه و بررسی رفتار توربین های بادی امری ضروری به نظر می­رسد.